12 Ağustos 2011 Cuma

Nerede Kalmıştık ;)


Yaşamaktan yazmaya zaman bulamadığım bir tatil sonunda yeniden buradayım. Oğlumu bırakıp gelmenin hüznü ile anne ve babama duyduğum minnet ve sevginin yüreğime yoldaşlık yaptığı bir yolculuk yapıp evime yani nemli İstanbul’a döndüm. Evet, kalbim biraz Kaz Dağları’nda kalsa da bu şehrin temposunu, uğultusunu, gelir gelmez başlayan yoğunluğunu özlemişim.
Öyle karmaşık bir yaz geçti ki bu sene biraz piştim acıdım biraz büyüdüm serpildim. Bir yanda hastalıklar, yaşam mücadelesinin evimize geçirmeye çalıştığı tırnaklardan korunma, beklentiler, kaygılar; bir yanda da umutlar, her gün biraz daha ballanan canparçam RüZGaR’ın sevgisi, aile olmanın ve gerçek bir aileden gelmenin mutluluğu, dostlar dostluklar…
Öğretmen bir babanın öğretmen kızı olup bir de öğretmen bir aileye gelin gelmekten midir bilmem yıl kavramı benim için ağustos sonu eylül başı gibi başlıyor miladi takvime inat.
Şimdi kocamaaaaaann derin bir nefes alıyor bayram tatilinde bir es verilecek yeni yıla başlıyorum…

3 yorum:

devrim dedi ki...

Sicakligiyla insanin ruhunu serinleten cumlelerine yeniden merhaba ;)

NiLaY dedi ki...

Canım hastalıkların sağlıkla, dertlerin mutlulukla, yoklukların varlıkla en önemlisi de oğlunun kokusu hep burnunda güzel bir sene olsun.. herşey çok güzel olacak :)

kalemperest dedi ki...

senin, sizin gibi dostlarım dostluklarımız olduğu sürece çok güçlüyüz biliyorum...