KENDİ YAKIN ÇEVREMLE GERÇEKLEŞTİRMEKTE OLDUĞUM BİR GİRİŞİMİN DUYURU MEKTUBUNU PAYLAŞMAK İSTEDİM BUGÜN SİZLERLE. BU PAYLAŞIMDAKİ AMACIMIN SİZİ DE BU GİRİŞİME DAHİL ETMEK DEĞİL, SİZE İLHAM VERMEK OLDUĞUNU BELİRTMEK İSTERİM. İNANIN Kİ ZOR DEĞİL!!!
Merhaba Sevgili Dostlarım,
Öncelikle hepinizin iyi olduğunu diliyor, sevgilerimi gönderiyorum.
Şimdi size tamamen kendi gözlem ve duygularımla başlattığım ancak sizlerle gerçekleştirebileceğim bireysel bir sosyal sorumluluk projesinden bahsedeceğim. Evimizdeki bir akşam sohbetinde kendi çocuğumuza elimizden geleni gelmeyeni fazlasıyla sunarken başka çocuklarla, çocuklarımızla ilgili "keşke"lerimizi konuşuyorduk, sonra dedik ki kendi kendimize neden bunlar "keşke" olarak kalıyor. Bu "keşke"leri "iyi ki" lere dönüştürmek o kadar da zor değil ve düşünmeye başladık ne yapabiliriz diye. İste o düşündüklerimizin uygulamaya dönüş aşamasında şu an sizlerin karşısındayım...
Yeni yıl yaklaşıyor.. Yeni yıl umut demek, beyaz bir sayfa demek... Yeni bir yılı daha görebilmenin keyfi demek.. düşündük ki yeni yıla girerken bilmediğimiz bir mahallede, muhtemelen küçücük bir evde, olanaksızlıklar içinde yaşayan bir çocuğu sadece "çocuk" olduğu için sevindirmek bu keyfe keyif katacak ve elimizdekiler için bir nevi teşekkür etmek olacaktır... "Çocuk" demek her dilde "umut " demektir çünkü...
Peki bunu nasıl yapacağız diye düşünürken can dostlarımdan Bahar ve Çiler geldi aklıma... Bir şeyi denerken küçücük de olsa başarısız olma ihtimaline karşı yanında gerçek dostlarını arıyor insan... İstanbul'un sosyo-ekonomik anlamda eksik farklı iki semtinde öğretmen olan bu arkadaşlarımı aradım ve kendi sınıf ve okullarından öğrenciler seçmelerini istedim. Bu öğrencilerin nasıl çocuklar olacağı hakkında uzun uzun konuştuk ve canım arkadaşlarım imkânları çok çok kısıtlı olan (yoksul demek istemiyorum, içimi acıtıyor) bu çocukların adlarını listeleyip gönderdiler. Çoğu başarılı olan bu çocuklar için yeni yıl neler ifade ediyordu bilmiyorduk ama yeni yılda onları sevince boğacak, içlerinden çıkanlarla o minik yüreklerini heyecanlandıracak, kendilerini özel hissettirecek belki ömür boyu unutmayacakları bir paket almayacaklarını biliyorduk...
Sizden ne istiyorum biliyor musunuz? Elimde 7-13 yaş aralığında 65 çocuğun adı var... Gelin bu yılbaşında ablaları ve ağabeyleri olarak onlara birer paket hazırlayalım. Hepimizin paketinde yaşlarına uygun bir üst, bir alt kıyafet Can, İş Bankası veya TÜBİTAK Yayınlarından seçilmiş seviyelerine uygun bir kitap mutlaka olsun. Bunun dışında toka, çorap, ayakkabı, atkı bere, renkli ilginç kırtasiye malzemesi, çikolata vb gönlünüzden ne geçerse ekleyebilirsiniz. Bunları çocuklarınızın kullanmadıklarından vermek yerine özel olarak aldıklarınızdan ekleyeceğinize emin olduğum için herhangi bir açıklama yapmıyorumJ
Sizler belki 1 belki daha fazla çocuk için bu paketlerden hazırlamaya karar verdikten sonra bana haber verin. Yaş ve cinsiyetle ilgili tercihiniz varsa belirtin. Ben çocukların adını sizlere verdikten sonra paketlerinizi hazırlayın. Paketlere asla para koymayın. Paketinize hediye gönderdiğiniz çocuğa hitaben yazılmış bir not eklemeyi unutmayın tabi. Notlarınız sevgi, umut, barış ve iyilik koksun! Sizler için sakıncası yoksa adlarınızın yanına mesleklerinizi de yazmanızı rica edeceğim. Çünkü bu paketleri aldıktan sonra sizin adınızı belki de ömürleri boyunca unutmayacaklar. Onları bu kadar özel hissettiren abla veya ağabeylerinin meslekleri de onlar için özenilecek en büyük özellik olacaktır. Sonra ben 20 Aralık’a kadar bana ulaşmış olan bu paketleri alıp çocukların öğretmenlerine götüreceğim. Öğretmenleri de yılbaşı haftası bir gün onları okul çıkışında bekletecek ve incitmemek için masum bir yalanla çekiliş yapıldığını ve onların adlarının çıktığını söyleyerek paketlerini verecekler. Belki ben de orada olurum, isterseniz sizler de olun süper olur.
Bu bir deneme... Bu “keşke”yi “iyi”ki ye dönüştürdükten sonra belki yaşlılar, hastalar için de yeni “iyi ki”ler yakalarız hayat ırmağında...
Ne dersiniz, çok mu zor????