Şair bir duyguyla bir şiir yazar ama okuyanın hangi duyguyu yaşayacağını bilemez. Büyüsü buradadır belki. Bazı şairler ise yazdıkları şiirlerde milyonlarca insanı yüzyıllar boyu aynı duyguda buluşturur. Onlar vakitli veya vakitsiz bu dünyadan göçseler de şiirleriyle yaşarlar.
İşte bunlardan biridir Ahmed Arif... Kendi de çok güzel okur şiirlerini..
İstedim bugün de sayfamda Ahmed Arif olsun, bizi aynı duygularda buluştursun..
ANADOLU
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar,
hamaklar,
Havva Anan dünkü
çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Utanırım,
Utanırım
fıkaralıktan,
Ele, güne karşı
çıplak...
Üşür fidelerim,
Harmanım kesat.
Kardeşliğin,
çalışmanın,
Beraberliğin,
Atom güllerinin
katmer açtığı,
Şairlerin,
bilginlerin dünyalarında,
Kalmışım bir
başıma,
Bir başıma ve uzak.
Biliyor musun?
Binlerce yıl
sağılmışım,
Korkunç atlılarıyla
parçalamışlar
Nazlı, seher-sabah
uykularımı
Hükümdarlar,
saldırganlar, haydutlar,
Haraç salmışlar
üstüme.
Ne İskender
takmışım,
Ne şah ne sultan
Göçüp gitmişler,
gölgesiz!
Selam etmişim
dostuma
Ve dayatmışım...
Görüyor musun ?
Nasıl severim bir
bilsen.
Köroğlu'yu,
Karayılanı,
Meçhul Askeri...
Sonra Pir Sultanı
ve Bedrettini.
Sonra kalem yazmaz,
Bir nice sevda...
Bir bilsen,
Onlar beni nasıl
severdi.
Bir bilsen, Urfa'da
kurşun atanı
Minareden,
barikattan,
Selvi dalından,
Ölüme nasıl
gülerdi.
Bilmeni mutlak
isterim,
Duyuyor musun?
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle
garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda,
derste, sırada,
Yürü üstüne -
üstüne,
Tükür yüzüne
celladın,
Fırsatçının,
fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş
ile,
Umut ile, sevda
ile, düş ile
Dayan rüsva etme
beni.
Gör, nasıl yeniden
yaratılırım,
Namuslu, genç
ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var
gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez
cihan parçası.
Kaç bin yıllık
hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder