"İlk" ne heyecanlı bir şeydir... ne büyük acemilik... sen benim "ilk"im, en büyük acemiliğim...
bir omuz havada kucakladığım, bakarken titrediğim...
ne çok şey öğrettin bana 7 yılda, ne çok duygu yaşattın...
ilk adımında, ilk dişinde, ilk "anne" deyişinde, ilk ilk pedal çevirişinde, ilk okumanda, ilk kulacında, ilk ateşlenmende, ilk düşüşünde, ilk yara kabuğunda, ilk ayrılışımızda...
Sen son 7 yıldır değil, ben var olduğumdan beri hep vardın, sensiz bir günüm olmamış gibi...
Aşkımızı somutlarcasına dünyaya gelişini, mutluluk gözyaşlarıyla karşıladığımız Rüzgar'ım... ruhumun sol kanadı... oğlum...
İyi ki doğdun
Seni senin deyiminle uzay kadar çok seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder