15 Temmuz 2017 Cumartesi

TANRI ÇOCUĞU KORUSUN / Toni Morrison



Ne evrensel bir dilek "Tanrı Çocuğu Korusun".... ancak en kabul görmeyen dilek bu sanırım. Asıl mesele çocuğu "Tanrı Korumasına" muhtaç bırakan bizleriz, büyükler... savaşlar, açlık, tedavisi olduğu halde sermayedarların kazançlarını tehlikeye atmamak için tedavi edilmeyen hastalıklar, yoksulluk, en korkuncu çocuğu yaşarken öldüren onu ömür boyu unutmayacak şekilde yaralayan tacizler... hepsi bizim eserimiz biz büyüklerin. Bu yüzden en büyük ve aslında en ironik dua "Tanrı, bizim koruyamadığımız çocukları bizden korusun" ne acı ve gerçek bir paradoks...
Bir dergide görmüştüm bu kitabı adı dikkatimi çekti önce, daha sonra hikayenin temelini oluşturan ötekileştirme kavramı... dünyaya kapkara bir tenle gelen bir kız çocuğunun önce annesine yaşattığı daha sonra kendi yaşadığı duygular. Önce elinden alınan "çocukluğu".. daha sonra toplumsal dayatmalar, algılarla baş etmek için devamlı beyaz giysiler giyen "kadınlığı"...
Bir çocuk tacizcisi tarafından öldürülen abisi ardından yasını kendine kalkan, ölüyü sırtına kambur etmiş genç bir adam... 
ilginç, akıcı bir öykü... bazen kitabı elinizden bırakıp birkaç dakika düşünmek zorunda kalacağınız olaylar, karakterler... 
Kısa sürede okunacak, etkileyici bir kitap..
Bir çocuğa ne yaptığınız önemlidir...
Tanrı Çocuğu Korusun... 


Hiç yorum yok: